Spotkać Urala

fot.Marcin Lenart, źródło www.birdwatching.pl

Podchodząc na Tarnicę, przy pierwszej wiacie, zatrzymaliśmy się na herbatę, ja z lornetką "w pogotowiu", co jakiś czas zerkając przez nią na prawo i lewo. 

Naraz patrzę, i widzę jasne białawe skrzydło.

Myślę: ural! lecz nie wierzę w co myślę....

Zaczynam penetrować lornetką las i JEST! 

Siedział bokiem na do połowy zwalonym drzewie...Biało- szaro-czarny Puszczyk Uralski wśród szaro-brązowo-białego bukowego lasu. 

Subtelna całość.

Zdążyłam pokazać go Piotrkowi,a potem sama patrzyłam jeszcze kilka minut. W pewnym momencie odwrócił się do mnie i  popatrzył... 

Wiedział, że go obserwuję.
Patrzył  przez kilkadziesiąt sekund  swoimi pieknymi, czarnymi ślepiami by w końcu poderwać się do lotu w moją stronę.

 Miałam niezwykłą przyjemność widzieć go z rozłożonymi skrzydłami, lecącego lotem równoległym do ziemi w moim kierunku. Po chwili skręcił i zniknął wśród drzew...

 Doczekałam się mojego  URALA.....
                                                                     "Land in".....